Nowości w terapii Snoezelen? Poznaj zasady prowadzenia oraz jej najskuteczniejsze odmiany
Artykuł pochodzi z kwartalnika „Analiza Przypadków. Pediatria”
Terapia Snoezelen oparta jest na stymulacji polisensorycznej, w której wykorzystywane jest podstawowe bodźcowanie dla poprawy funkcjonowania.
Jest bardzo wiele celów terapii, m.in. relaksacja i odpoczynek, nawiązanie kontaktu, rozwijanie procesów poznawczych, rozwijanie i doskonalenie koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej, rozwój świadomości i autoświadomości, identyfikacja preferencji.
Podstawowe zasady prowadzenia terapii obejmują właściwą atmosferę, własną decyzję uczestnika terapii, własne tempo, odpowiedni czas trwania, powtarzalność, bodźcowanie, właściwe nastawienie oraz odpowiednia opieka, czyli budowanie więzi między uczestnikiem a prowadzącym terapię.
Zachęcamy do lektury. W artykule znajdą Państwo:
- Którą odmianę terapii Snoezelen wybrać?
- Jakie są najnowsze zasady prowadzenia terapii?
- Jaki sprzęt wykorzystać w terapii?
- Jakie są możliwości stosowania terapii poza salami doświadczania świata?
- AutorNATALIA MORGULEC-ADAMOWICZ
- Premiera5 sierpnia 2015
- Kategoria
- Słowa kluczowe odbieranie bodźców, oddziaływanie na zmysły, terapia dzieci, terapia snoezelen
Terapia Snoezelen (wym. snuzelen), znana też jako terapia doświadczania świata lub środowisko wielozmysłowe (multisensory environment, MSE), należy do grupy terapii opartych na stymulacji polisensorycznej, w których wykorzystuje się podstawowe bodźcowanie dla poprawy funkcjonowania. Snoezelen powstało w Holandii, w latach 70. XX w., jako sposób na spędzanie wolnego czasu dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim w placówce specjalnej (Zawiślak, 2009), dlatego początkowo celami były relaksacja, odprężenie i satysfakcja. Snoezelen polega na stymulowaniu zmysłów wzroku, słuchu, węchu, smaku, somatycznych (dotyku i czucia temperatury) i propriocepcji w specjalnym pomieszczeniu nazywanym salą doświadczania świata (multisensory room) przy wykorzystaniu […]
