Leczenie biologiczne w reumatologii
Fragment pochodzi z publikacji ”Postępy reumatologii klinicznej” pod redakcją Ireny Zimmermann-Górskiej.
W artykule znajdą Państwo:
- Jakie leczenie biologiczne zastosować w przypadku RZS?
- Jak odróżnić RZS od ŁZS? Jakie odrębności w leczeniu powinny być przez Państwa zastosowane?
- Jakie inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa są zarejestrowane w leczeniu chorób reumatycznych?
- Jakie są najnowsze zalecenia dotyczące stosowania leków biologicznych?
- Jakie leki biologiczne o innym mechanizmie działania niż hamowanie czynnika martwicy nowotworów alfa zarejestrowane są w przypadku leczenia chorób reumatycznych?
Era leczenia biologicznego zaczęła się w XXI wieku. Leki biologiczne stosowane w reumatologii hamują syntezę cytokin prozapalnych, niektóre są skierowane przeciwko antygenowi CD20.
Jakie są zalety i wady leczenia biologicznego? Czy może być niebezpieczne dla pacjenta? W których przypadkach na pewno warto zastosować takie leczenie?
- AutorPIOTR WILAND
- Premiera6 sierpnia 2015
- Kategoria
- Słowa kluczowe choroby reumatyczne, leki biologiczne, medycyna, reumatologia
Era leczenia biologicznego zaczęła się jeszcze w XIX wieku, kiedy rozpoczęto podawanie szczepionek, natomiast w powszechnym rozumieniu leczenie biologiczne, w tym również w dziedzinie reumatologii, zaczęto wprowadzać na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia. Ścisła definicja leków biologicznych, zwanych też biofarmaceutykami, podaje, że są to substancje wytwarzane metodami biotechnologicznymi (za pomocą linii żywych komórek roślinnych, zwierzęcych lub drobnoustrojów); przeważnie leki te są białkami uzyskiwanymi dzięki rekombinacji enetycznej. Wprowadzenie inhibitorów TNF-α do leczenia chorób zapalnych stawów na przełomie XX/XXI wieku miało przełomowe znaczenie w strategii postępowania; u dużego odsetka osób oddanych temu sposobowi terapii dochodzi do […]
