Hipoglikemia i jej aspekty
Artykuł pochodzi z czasopisma ”Analiza Przypadków. Pielęgniarstwo i Położnictwo” pod redakcją Doroty Kilańskiej.
Profilaktyka hipoglikemii obejmuje w największym stopniu edukację pacjenta. W roli edukatora występować powinna pielęgniarka, położna oraz lekarz. To w dużej mierze od nich zależy powodzenie terapii oraz życie cukrzyka.
Pamiętajmy, że do najczęstszych przyczyn hipoglikemii należy przedawkowanie leków przeciwcukrzycowych, względne ich przedawkowanie, pominięcie posiłku oraz niewłaściwe miejsce iniekcji insuliny. Przyczyny te możemy zniwelować poprzez nieustanną rozmowę z pacjentem.
Działania pielęgniarki i położnej w znaczący sposób mogą przyczynić się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia hipoglikemii, która może doprowadzić nawet do śmierci cukrzyka.
Zachęcamy do lektury. W artykule znajdą Państwo:
- Jak rozpoznać hipoglikemię lekką a jak ciężką?
- Jakie są pierwsze objawy hipoglikemii ciężkiej?
- Jak wspomóc cukrzyka, który zażył za dużą dawkę insuliny?
- Co zrobić, gdy pacjent nie odczuwa spadków cukru?
- Jak wyedukować pacjenta zapadającego często na lekką hipoglikemię?
Stan hipoglikemiczny nierozpoznany odpowiednio wcześnie i niepodjęcie w związku z tym żadnych działań ratunkowych prowadzi do bezpośredniego zagrożenia zdrowia i życia pacjenta. Hipoglikemia lekka jest jednocześnie stanem, który nierozerwalnie związany jest z intensywnym leczeniem cukrzycy typu I za pomocą insuliny. Nie da się jego uniknąć, a im lepiej leczona cukrzyca, tym zagrożenie hipoglikemią jest większe. W tym kontekście warto sobie uświadomić, co tak naprawdę jest największym problemem w leczeniu cukrzycy. Nie jest to konieczność stałego przyjmowania leków, zastrzyków, przestrzegania diety – ale […]